از نظر اسلام همه جهان هستی، مخلوق و مملوک خدای متعال است و کسی بدون اذن خدا نمی‌تواند درآن تصرف کند: «اللَّهُ خَالِقُ کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَ هُوَ عَلَى کُلِّ شَیْ‌ءٍ وَکِیلٌ؛[1] خداوند، آفریدگار همه چیز است و حافظ و ناظر بر همه اشیاست». انسان و اجزای بدن او نیز آفریده خدا و متعلق به اوست. بنابراین نه تنها تصرف و دخالت بی‌جا در جهان هستی، محیط‌زیست و زندگی سایر انسان‌ها بدون اجازه خدا جایز نیست؛ بلکه تصرف انسان در بدن خود نیز بدون اجازه خدا جایز نخواهد بود. امام سجاد(ع) در رساله حقوق،[2] به حقوق اعضای بدن اشاره فرموده است که این نوشتار تنها به سه عضو اصلی بدن، یعنی زبان، گوش و چشم می‌پردازد.
[1]. زمر: 62. [2]. ر.ک: محمد بن علی صدوق؛ الخصال؛ ص 564؛ حسن بن علی ابن‌شعبه حرانی؛ تحف العقول؛ ص430.
آزادیان, مصطفی. (1400). حقوق اعضای بدن: زبان، گوش و چشم در رساله حقوق امام سجاد(ع). فصلنامه ره توشه, 2(شماره 5 رمضان), 229-237. doi: 10.22081/rt.2021.60460.1070
MLA
مصطفی آزادیان. "حقوق اعضای بدن: زبان، گوش و چشم در رساله حقوق امام سجاد(ع)". فصلنامه ره توشه, 2, شماره 5 رمضان, 1400, 229-237. doi: 10.22081/rt.2021.60460.1070
HARVARD
آزادیان, مصطفی. (1400). 'حقوق اعضای بدن: زبان، گوش و چشم در رساله حقوق امام سجاد(ع)', فصلنامه ره توشه, 2(شماره 5 رمضان), pp. 229-237. doi: 10.22081/rt.2021.60460.1070
VANCOUVER
آزادیان, مصطفی. حقوق اعضای بدن: زبان، گوش و چشم در رساله حقوق امام سجاد(ع). فصلنامه ره توشه, 1400; 2(شماره 5 رمضان): 229-237. doi: 10.22081/rt.2021.60460.1070
)