زیارت جامعه کبیره، میراث گرانقدر دهمین پیشوای پیروان اهل‌بیت(ع)، امام هادی(ع) است. یکی از محورهای مهم فعالیت‌های فرهنگی ـ سیاسی این امام بزرگوار، جهت تبیین جایگاه واقعی اهل‌بیت(ع) و گسترش مکتب تشیع، فرهنگ‌سازی برای زیارت قبور نیاکان خود، به‌ویژه امیرمؤمنان(ع) و امام حسین(ع) بوده است. به نظر می‌رسد که هدف امام هادی(ع) از این‌گونه اقدامات فرهنگی ـ سیاسی، تبدیل کردن زیارتگاه‌های اهل‌بیت(ع) به مراکزی برای آشنا شدن مسلمانان با اسلام ناب و جایگاه اهل‌بیت(ع) در اسلام بود. این کوشش ارجمند، در برابر توطئه دشمنان اسلام که تلاش می‌کردند تا این پایگاه‌های مستحکم را در میان مردم، از بین ببرند و نیز برای مقابله با شیادانی که با نشر افکار غلوآمیز خود درباره امامان(ع)، زمینه‌ساز جدایی جامعه اسلامی از اهل‌بیت(ع) می‌شدند، انجام گرفت و بدین سان، مجموعه‌ای از زیارت‌نامه‌های ارزنده و آموزنده، از این امام بزرگوار به یادگار ماند که مشهورترین و معتبرترین آنها، «زیارت جامعه کبیره» است.[1]
[1]. محمد محمدی ری‌شهری؛ شرح زیارت جامعه کبیره؛ ص 7.
)