سطح چهار حوزه علمیه و مدرّس مرکز تخصصی تربیت مدرس حوزه علمیه قم.
10.22081/rt.2025.70813.1469
چکیده
سلامت و بهداشت در امور زندگی از موضوعاتی است که افزون بر عقل، آموزه‌های نقلی دین نیز به آن توصیۀ وصف‌ناپذیری دارند. اساساً احکام پنج‌گانۀ[1] اسلامی برای سلامت و بهداشت جسم و جان بشر تشریع شده است[2] و رعایت بهداشت نیز بخشی از ایمان برشمرده شده است.[3] امام صادق(ع) فرمود: «خدای سبحان هرگاه نعمتی به بنده‌ای داد، دوست دارد اثر آن را بر او ببیند. پرسیدند: چگونه؟ پاسخ داد: لباسش را پاکیزه، خودش را خوش‌بو، خانه‌اش را سفید و آستانه و حریم خانه‌اش را جارو و تمیز کند».[4] در این نوشتار موضوع سلامت و بهداشت در سیرۀ معصومان(ع) در چند محور بررسی می‌شود.
[1]. وجوب، حرمت، استحباب، کراهت و اباحه.
[2]. محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج 12، ص 210، ح 1؛ شیخ صدوق، علل الشرائع، ج 2، ص 283 ـ 484، باب العلة التی من أجلها حرم الله تعالى ...، ح 1.
[3]. محمدباقر مجلسی، بحار الأنوار، ج 59، ص 291.
[4]. حسن بن فضل طبرسی، مکارم الاخلاق، ص 41.
)