اشک ریختن در مصیبت‌ها، همانند خندیدن در شادی‌ها، امری فطری و ابزاری کارآمد برای کاهش نگرانی و رهایی از احساسات منفی است که مانع بروز رفتارهای ناپسند می‌شود. افزون بر آرامش‌بخشی فطری، اگر گریستن مانند گریه و عزاداری بر مصیبت‌های امام حسین(ع) دارای جهت‌گیری اجتماعی یا سیاسی شود، در واقع به حرکت اجتماعی فراگیر و فریادی در برابر ستم و ستمگری و احیا عدالت تبدیل خواهد شد. یکی از راهکارهای عمق بخشیدن به این حرکت اجتماعی، توجه به پرسش‌ها و شبهات عزاداری و پاسخ دادن به آن‌هاست. نظر به اینکه مناطق مشترک کانون این پرسش‌هاست، پاسخ چند پرسش ارائه می‌شود.
مومنی اورعی, عبد الله . (1401). پاسخ به پرسش‌های مناطق مشترک. فصلنامه ره توشه, 3(شماره دهم ویژه مناطق مشترک), 55-65. doi: 10.22081/rt.2022.64331.1223
MLA
مومنی اورعی, عبد الله . "پاسخ به پرسش‌های مناطق مشترک", فصلنامه ره توشه, 3, شماره دهم ویژه مناطق مشترک, 1401, 55-65. doi: 10.22081/rt.2022.64331.1223
HARVARD
مومنی اورعی, عبد الله. (1401). 'پاسخ به پرسش‌های مناطق مشترک', فصلنامه ره توشه, 3(شماره دهم ویژه مناطق مشترک), pp. 55-65. doi: 10.22081/rt.2022.64331.1223
CHICAGO
عبد الله مومنی اورعی, "پاسخ به پرسش‌های مناطق مشترک," فصلنامه ره توشه, 3 شماره دهم ویژه مناطق مشترک (1401): 55-65, doi: 10.22081/rt.2022.64331.1223
VANCOUVER
مومنی اورعی, عبد الله. پاسخ به پرسش‌های مناطق مشترک. فصلنامه ره توشه, 1401; 3(شماره دهم ویژه مناطق مشترک): 55-65. doi: 10.22081/rt.2022.64331.1223
)