اصل عزاداری برای رفتگان و عزیزان، در همه فرهنگ ها و ملت ها و از جمله در فرهنگ اسلامی وجود دارد و مورد تأیید است. عزاداری برای سیدالشهدا (ع) نیز از این امر جدا نیست. عزاداری برای امام حسین(ع) از بزرگترین مصادیق بزرگداشت شعائر الهی و نشانه پروامندی دل‌هاست، زیرا حادثه کربلا حماسه جاودانه‌ای است که در اعماق وجود ما اثر گذاشته و با پوست و گوشت مردم ما عجین شده است، به گونه‌ای که با شنیدن آن قلب‌ها به تپش می‌افتد، دلها به سوز می‌آید، و چشم‌ها اشکبار می‌شود. عزاداری، واژه‌ای آیینی و نشان‌دهنده رفتار و مراسم خاصی است که هنگام وقوع مصیبت انجام و در قالب‌ها و نمادهای مختلفی، مانند روضه، مرثیه و عزاداری نمود پیدا می‌کند. در اینجا این سوال مطرح است که معیارهای عزاداری مطلوب و صحیح کدام است؟ نوشتار پیش‌رو می‌کوشد این سوال را از منظر امامین انقلاب، امام خمینی(ره) وامام خامنه‌ای(مدظله العالی) پاسخ دهد و در محورهای زیرسامان یافته است.
)