اگر چه حادثه عاشورا در زمان محدود و در مکان خاص اتفاق افتاد، اما شعاع و گستره آن جهان را فرا گرفت و بدان زیبایی بخشید، چنانچه حضرت زینب3 فرمود: «مَا رَأَیْتُ إِلَّا جَمِیلًا؛[1] من چیزی جز زیبایی نمی‌بینم». امام حسین7 در طلیعه سفر کربلا اظهار امیدوارى کرده بود: «امیدوارم آنچه خدا برای ما اراده فرموده است خیر باشد، چه کشته شویم و چه پیروز گردیم».[2]
زیبا دیدن خواهر و خیر دیدن برادر، مکمل یکدیگرند. جلوههاى زیبایى و نمادهاى جمال در آینه کربلا بسیار است که حریت و آزادگی و بصیرت دو عنصر از مهم‌ترین زیبایی‌های عاشوراست که این نهضت را جاودانه ساخت. این نوشتار می‌کوشد حریت و آزادگی و بصیرت را بیان کند.
[1]. علی بن موسی ابن‌طاووس؛ اللهوف علی قتلی الطفوف؛ ص 142.
)