دنیا سرای امتحان است و همچون دریای عمیقی است که انسان‌های بسیاری در آن غرق گشته اند. انسان در این دنیا همچون مسافری است و در این مسافرت، به اندازه همه طول عمر خود آزمایش می‌شود. یکی از مهم‌ترین علل پارسایی و اهتمام به وارستگی از تعلق به گذرگاه دنیا، یاد معاد و مرگ آگاهی می‌باشد؛ چنان‌که بی‌توجهی به آن، از مهم‌ترین رشته‌های شیطان و اساسی ترین دستاویزهای نفس اغواگر و فریبکار می‌باشد . لذا هر انسانی می‌بایست برای کسب درجات عالی وارستگی، به یاد مرگ و معاد باشد
)