صحیفه کامله سجادیه، در واقع، مظهر صفحه دل انسان کامل است که به صورت دعا و گفت‌وگوی دل‌انگیز محب با محبوب تجلی کرده و زیباترین آموزه‌های الهی را برای سالکان کوی دوست و خلوت‌گزیده‌گان محفل انس آموخته است؛ از آن میان، می‌توان به گفت‌وگوی دوستانه و دلبرانه با ماه رمضان و درباره آن ماه نورانی اشاره کرد.
اُسوه عارفان و پیشوای سالکان، حضرت امام زین العابدین ع هم به هنگام رؤیت هلال و سرآغاز ضیافت الهی، با ماه رمضان مشتاقانه سخن گفته و از آثار و برکات آن یاد کرده، و هم در لحظات فراق آن ماه منیر، مُشفقانه با آن به گفت‌وگو نشسته و ترنم وداع را زمزمه کرده است.
)