تربیت فرزند از دیدگاه امام سجاد ع با تأکید بر دعای 52 صحیفه سجادیه

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

10.22081/rt.2019.67447

چکیده

تربیت، مجموعه تلاش‌هایی سنجیده و منظم برای رسیدن به هدف‌های مشخص و شکوفاسازی توان‌های بالقوه در تمام ابعاد وجودی انسان است. رشد موفقیت‌آمیز کودک، در گرو شناخت ابعاد مختلف تربیت و فرهنگ جامعه‌ای است که در آن زندگی می‌کند.امام سجاد ع از گران‌بهاترین آموزه‌های تربیتی، فرهنگی، اجتماعی و دینی است[1] که توسط حضرت در قالب ادعیه بیان شده است و می‌تواند الگویی مناسب در این زمینه باشد؛ به‌ویژه دعای بیست و پنجم که درباره فرزندان است. امام سجاد ع عرضه می‌دارد: «وَ أَصِحَّ لِی أَبْدَانَهُمْ وَ أَدْیَانَهُمْ وَ أَخْلَاقَهُم ... وَ أَعِنِّی‏ عَلَى‏ تَرْبِیَتِهِمْ وَ تَأْدِیبِهِمْ:[2] و بدن‌ها و دینشان و اخلاقشان را برایم به سلامت دار ... و مرا در تربیت و خوبی‌ کردن در حقشان یاری فرما». در این مجال به بررسی اهمیت تربیت فرزند و ابعاد سه‌گانه­ تربیت در این دعا می‌پردازیم.