مقدمه علم اخلاق براى انسان چهار صفت اصلى اخلاقى مطرح می کند : شجاعت، عفّت، حکمت و عدالت. در این میان عفّت جایگاه ویژه ای دارد عفت یعنی حدّ اعتدال قوّه شهویّه (به معناى عامّ کلمه؛ یعنى تسلیم خواستههاى نفس شدن) امام جعفر صادق علیه السلام در معنای عفت می فرماید : وَ الْعِفَّةُ وَ ضِدُّها الْتَّهَتُّکُ ؛ یکی از سجایای اخلاقی، عفت است که ضد آن همان بی پروائی است. فخرالدین طریحى در مجمع البحرین ، واژهى عفت را اینگونه معنا می کند : العفافُ کَفُّ النفس عن المحرّمات، و عَنْ سؤال النّاس؛ عفّت، بازدارى روح و روان از گناهان و از دراز کردن دست نیاز به سوى دیگران است. ارزش با فضیلت عفاف چنان است که ائمه هدی ع در دعاهای خود به آن اهمیت ویژه داشتند. حضرت صادق ع در دعاهای خویش از درگاه خدای متعال درخواست می کند که : اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْهُدَى وَ التُّقَى وَ الْعِفَّة ؛ خدایا من از درگاه تو هدایت و تقوا و عفت مىخواهم. با توجه به اهمیت عفاف و پاکدامنی ، این خصلت زیبا را در سیره و سخن حضرت زینب ع به نظاره می نشینیم :
پاک نیا, عبدالکریم. (1400). عفت و پاکدامنی در کلام و سیره حضرت زینب(س). فصلنامه ره توشه, 2(شماره 6 ویژهنامه خانواده), 19-30. doi: 10.22081/rt.2021.61035.1090
MLA
عبدالکریم پاک نیا. "عفت و پاکدامنی در کلام و سیره حضرت زینب(س)". فصلنامه ره توشه, 2, شماره 6 ویژهنامه خانواده, 1400, 19-30. doi: 10.22081/rt.2021.61035.1090
HARVARD
پاک نیا, عبدالکریم. (1400). 'عفت و پاکدامنی در کلام و سیره حضرت زینب(س)', فصلنامه ره توشه, 2(شماره 6 ویژهنامه خانواده), pp. 19-30. doi: 10.22081/rt.2021.61035.1090
VANCOUVER
پاک نیا, عبدالکریم. عفت و پاکدامنی در کلام و سیره حضرت زینب(س). فصلنامه ره توشه, 1400; 2(شماره 6 ویژهنامه خانواده): 19-30. doi: 10.22081/rt.2021.61035.1090
)