براساس تعریف یونسکو ) 1982(«فرهنگ مجموعه‌ای از خصوصات معنوی و مادی و، فکری و عاطفی است که جوامع با گروه‌های اجتماعی را متمایز ساخته و نه تنها در برگیرندۀ هنر و ادبیات است که شیوۀ زندگی، حقوق اساسی بشر، نظام‌های ارزش، سنت‌ها و باورها را در بر می‌گیرد». اگرچه در گذشته‌ای نه چندان دور معیار توسعه و پیشرفت جوامع بشری بر اساس میزان پیشرفت در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی مورد ارزیابی قرار می‌گرفت ولی با شکست کشورهایی که تنها این نوع توسعه را مورد توجه خود قرار می‌دادند، دیدگاه مزبور جایگاه خویش را از دست داده و آینده‌پژوهان و سیاست‌گذاران به این باور رسیدند که از دوران جدال نظامی (درگذشته تا دهۀ 1970) و با شروع رقابت‌های اقتصادی از چند دهه قبل تاکنون، آیندۀ صحنۀ نبرد و رقابت در حوزه فرهنگ‌های مختلف بوده و هر ملتی که فرهنگ برتری داشته باشد، پیروز در همه کارزارها خواهد بود و این شاهد این مدعاست که توسعۀ فرهنگی مقدم بر توسعۀ اقتصادی و سیاسی است و بقای هر جامعه مبتنی بر اصول فرهنگی است که هویت جامعه و افراد آن را می‌سازد
)