«کُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُسْرِفین؛ [1] [از نعمت‌های الهی] بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمی‌دارد.»
یکی از موضوعاتی که باید به آن توجه خاص شود، اسراف است که در حقیقت تجاوز از حد و اندازه در امور مختلف است؛ چنان‌که راغب می‌گوید: «اَلْاِسْرافُ تَجاوُزُ الْحَقَّ فِی کُلِّ فِعْلٍ یَفْعَلُهُ الْاِنسانُ؛[2] اسراف، تجاوز از حد در هر کاری است که انسان انجام می‌دهد.» آن‌چه در برابر اسراف ممدوح شمرده شده «قَصد» به معنای میانه‌روی است که در برابر تجاوز از حق و یا کم‌گذاشتن از حق به کار می‌رود. دراین جلسه به مباحث ذیل می‌پردازیم:
)