اسلام برای ایجاد جامعه‌ای توحیدی با مردمانی همدل و همراه، آموزههایی در اخلاق، افکار و افعال دارد که فراگیری و به کارگیری آن‌ها سعادت دنیوی و اخروی انسانها را تأمین و جامعه‌ای برتر و مدنیّتی بهتر پدید می‌آورد. یکی از آموزههای ثمربخش و تحول‌آفرین در بُعد اخلاق که هم جنبه معنوی و هم جنبه جسمانی و دنیوی دارد، «اطعام» است که در اسلام تأکید فراوانی به آن شده است.
در این نوشته تلاش می‌شود که بحث اطعام و تأکید اسلام بر آن مورد بررسی قرار گیرد.
)