بازی‌های رایانه‌ای به‌عنوان یک هم‌بازی الکترونیکی، در بین کودکان از جاذبه ویژه‌ای برخوردار هستند. کودک، به دلیل نداشتن توانایی تشخیص و تمییز، هر نوع تفکری را به‌عنوان واقعیت، باور و ارزش می‌پذیرد؛ ازاین‌رو بسیاری از بازی‌های رایانه‌ای با بهره جستن از عناصر ساخت بازی، به تخریب باورها و ارزش‌های دینی کودکان پرداخته‌اند تا با تعریف عقاید جدید و تغییر زمینه اعتقادی کودکان به‌ویژه کودکان شیعه، پیام و اندیشه‌های شیطانی خود را به‌صورت یک ارزش، در باور آن‌‌ها نهادینه کنند.
)