امروزه، استفاده از خشونت و اعمال خشونت‌آمیز در برنامه‌های تلویزیونی، به‌سرعت در حال گسترش است و به تجارتی پُرسود برای تولیدکنندگان فیلم‌ها در آمده است. نمایش بی‌حدّ و حصر خشونت در وسایل ارتباط جمعی، به‌ویژه تلویزیون باعث شده است که خشونت از سطح بزرگسالی به دوره نوجوانی انتقال یابد و نوجوانان و کودکان بدون داشتن مهارت‌های لازم شناختی، ذهنی و اجتماعی، نتوانند تفاوتی را بین واقعیت و خیال قائل شوند و مورد تهاجم انواع و اقسام رفتارهای خشونت‌آمیز قرار گیرند. ازاین‌رو، موضوع خشونت تلویزیونی و تأثیر آن بر رفتار مخاطبان، یکی از بحث‌انگیزترین موضوع‌های اجتماعی پس از اختراع این رسانه است. از آن زمان تاکنون، هزاران پژوهش درباره تأثیر و رابطه این رسانه بر مخاطبان انجام گرفته و نتایج گوناگونی از آنها به دست آمده است. در این راستا، پژوهش حاضر تأثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان را بررسی می‌نماید.
علی اکبری, راضیه . (1397). تأثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان. فصلنامه ره توشه, 1440(شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده), 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
MLA
علی اکبری, راضیه . "تأثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان", فصلنامه ره توشه, 1440, شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده, 1397, 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
HARVARD
علی اکبری, راضیه. (1397). 'تأثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان', فصلنامه ره توشه, 1440(شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده), pp. 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
CHICAGO
راضیه علی اکبری, "تأثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان," فصلنامه ره توشه, 1440 شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده (1397): 99-110, doi: 10.22081/rt.2018.67776
VANCOUVER
علی اکبری, راضیه. تأثیر برنامه‌های خشونت‌آمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان. فصلنامه ره توشه, 1397; 1440(شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده): 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
)