مدیریت مصرف، به معنای استفاده بهینه از امکانات و ظرفیت‌های موجود و بهره‌وری، در بالاترین سطح ممکن است که امروزه به عنوان یکی از علوم ضروری، مورد بحث و بررسی‌های فراوانی قرارگرفته است. دین نیز توجه ویژه‌ای را به این مقوله دارد و در روایات واردشده از ائمه هدی، از آن به «تدبیر معیشت» یاد شده و در اهمیت آن آمده: «مؤمن، طعم حقیقی ایمان را نمی‌چشد؛ مگر با سه خصلت: تفقه در دین، صبر در مصائب و تدبیر صحیح در معیشت.» تدبیر معیشت، داری دو آفت است: 1. اسراف و زیاده‌روی در مصرف؛ 2. بخل و صرفه-جویی ناپسند. در ادامه، به شرح این دو آفت و برخی از مصادیق پُرابتلای آن اشاره خواهد شد.
)