دانش‌آموخته حوزه علمیه قم و دانشجوی دکتری دین‌پژوهی
10.22081/rt.2021.60451.1068
چکیده
پیروی از حق و حق‌طلبی در آموزه‌های دینی همواره مورد تأکید قرار گرفته و از شخصیت‌گرایی و فردمحوری نهی شده است. با این حال در طول تاریخ نمونه‌های فراوانی از شخصیت‌گرایی وجود دارد که پیامدهای ناگواری را به همراه داشته است. در بررسی علل و عواملی که موجب شده شخصیت‌گرایی و فردمحوری به جای حق‌گرایی و حق‌طلبی مطرح شود، به دو دسته از آسیب‌ها می‌توان اشاره کرد. برخی آسیب‌ها متعلق به شخصیت است. این دسته از آسیب‌ها که موجب فساد و تخریب شخصیت می‌شود، یا ناشی از منفعت‌طلبی و یا برای دور کردن ضررهای دنیوی و مادی از خود است. چنین کارهایی موجب غرور و تکبر در وجود شخصیت می‌شود و او را از درون فاسد می‌کند. دسته دیگر از آسیب‌هایی که موجب جایگزینی فردمحوری و شخصیت‌محوری به جای حق‌محوری می‌شود، مربوط به هواداران و طرفداران شخصیت‌هاست. آسیب‌های متعددی شامل طرفداران و هواداران می‌شود که مهم‌ترین آن عبارتند از: تملق و چاپلوسی، لجاجت و تعصب، ناآگاهی و کج‌اندیشی.
)