عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی و مبلّغ نخبه دفتر تبلیغات اسلامی
10.22081/rt.2021.69724
چکیده
یکی از عوامل مهم رشد و پیشرفت، دینداری است. دین، شیوه صحیح زندگی در سایه آرامش و امنیت را به انسان آموزش، و راه رسیدن به سعادت دنیا و آخرت را در پرتو دستورالعمل‌های نجات‌بخش خود به او نشان می‌دهد؛ از همین روست که امام علی(ع) فرموده است: «لَا حَیَاةَ إِلَّا بِالدِّین؛[1] زندگی نیست، مگر به دین». قرآن کریم، اوصاف متعددی را برای دین و آیین ذکر کرده است که جالب و قابل تأمل است؛ اوصافی همچون «قیّم»،[2] «خالص»،[3] «حق»، «حنیف»،[4] «بدون اکراه»[5] و «بدون حرج»[6]. همه این اوصاف بیانگر ویژگی‌های دین الهی است که محتوای نجات‌بخش آن می‌‌تواند آدمی را به سوی قله فلاح و رستگاری، رشد دهد؛ به شرط آنکه انسان در همه لحظات همراه با اعتقاد قلبی، به دستورالعمل‌ها و رهنمودهای دین جامه عمل بپوشاند.
[1]. محمد بن محمد مفید؛ الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد؛ ج 1، ص 296.
)