عضو هیئت علمی جامعةالمصطفی و مبلّغ نخبه دفتر تبلیغات اسلامی.
10.22081/rt.2020.68589
چکیده
شب نوزدهم ماه مبارک رمضان، شبی است که احتمال دارد از شبهای قدر، نزول ملائکه و قرآن باشد: «إِنَّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ، لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ». بنا بر این آیات، قرآن در شب قدر «یکجا به لوح محفوظ یا به پیامبر اکرم ص (پیش از بعثت)» فرستاده شده و پس از آن جبریل در مدّت بیست و سه سال به تدریج آن را براى پیغمبر آورد. شب قدر نیز بهتر از هزار ماه، و معادل هشتاد و سه سال و چهار ماه است. این شب که فرشتگان، میهمان و زمینیان، میزبان هستند؛ با شب ضربت خوردن امیرالمؤمنین ع نیز همراه شده است.