بخش مهمی از روابط اجتماعی انسان، به روابط او با خویشاوندانش باز می‌گردد. شبکه روابط خویشاوندی، همواره دوشادوش روابط خانوادگی در جوامع مختلف حضور داشته است. آنچه که این شبکه را به هم گره می‌زند، پیوند همخونی است که پیوندی تکوینی، فطری و ماندگار است و بر همه مناسبات فامیلی سایه می‌گستراند. روابط خویشاوندی در کنار روابط خانوادگی، به منزله عمود خیمه اجتماع است که با تحکیم آن، بنای اجتماع مستحکم، و با تضعیف آن، بنای جامعه سست و متزلزل می‌شود و حیات مادی و معنوی و سلامت جسمی و روانی افراد آن به خطر می‌افتد. یکی از معضلات اخلاقی جوامع معاصر، تضعیف یا قطع پیوندهای خویشاوندی است که پیامدهای ناگوارش دامن جامعه بشری را گرفته است و به دین و دنیای آنان آسیب می‌زند.
)