حادثه کربلا، مانند بسیاری از رخدادهای تاریخی دیگر، فراموش نشده و مشعل فروزان آن، همه جا را فرا گرفته و جاودانه گشته است. این امر را میتوان در حوزهای چون خدامحوری و ستمستیزی امام حسین ع و یاران او جستوجو کرد. افزون بر این، باید یکی از دلایل جاودانگی آن را نیز حضور پر ثمر اهل بیت: در این نهضت دانست، که در جهت تحریفزدایی و پیامرسانی تأثیر بهسزایی داشته است؛ زیرا خون و پیام، در هر انقلابی مکمل یکدیگر بوده و ارزش پیامرسانی، هرگز کمتر از خون و شهادت نیست. بیتردید، اگر کاروان اسیران نبود، دشمن پرونده کربلا را با هر وسیله ممکن از صفحه تاریخِ «تقابل حق و باطل» محو میکرد. دشمن که حکم جواز قتل امام حسین ع را صادر کرده بود و نواده پیامبر خدا را خارجی و آشوبگر معرفی نموده بود، بعد از این حادثه میکوشید تا پرونده آن را به طور کلی ببندد. بنابراین، اگر خطبهها و عزاداریهای اهل بیت:، بهویژه خطبه امام سجاد ع نبود، وقایع عاشورا در حافظه تاریخ ثبت نمیشد.
این نوشتار میکوشد، در محورهایی چند، خطبه امام سجاد ع در شام را بازشناسی نماید