«فطرت» انسان، بر اساس «صفا و صداقت» و «عشق و محبّت» نهاده شده و تمام انحرافهای رفتاری و بزهکاریهای اجتماعی و خانوادگی، از هوای نفس و وسوسههای شیاطین انساننما، ریشه میگیرد.
کانون خانواده که مقدّسترین کانون اجتماعی است و زن و شوهر ستون اصلی آن به شمار میآیند، باید با تمام هوشیاری و تمسّک به دستورات دینی و عوامل بنیانی و استحکامی خانواده، از هر گونه تزلزل و نگرانیها جلوگیری نموده، صفا و صمیّمیت و عشق و محبّت را دو چندان نماید.