هدف اساسی تعلیمات حیات‌بخش اسلام، تربیت و فراهم ساختن سعادت انسان‌ها در همه مراحل زندگی است. به همین جهت، دستورات تربیتی اسلام در راستای تأمین نیازها و علایق فطری بشر در عرصه‌های گوناگونی مانند: اقتصادی، اجتماعی، تربیتی و فرهنگی صادر شده است که پیروی از آن‌ها نقش اساسی در تکامل فطری انسان‌ها دارد. از مهم‌ترین دستورات اقتصادی اسلام، کسب روزی حلال است. تلاش برای به دست آوردن روزی حلال از آن جهت مورد تأکید و عنایت ویژه قرار گرفته است که نقش به‌سزایی در جسم و روح انسان دارد و بی‌توجهی به آن، افزون بر عواقب اخروی، پیامدهای منفی و مخربی را برای روحیات و خلقیات انسان به وجود می‌آورد. البته هرچند روزی حلال در سخن به‌آسانی گفته میشود و بیشتر انسان‌ها بر این گمان‌اند که روزی آن‌ها حلال و طیب است، اما کسب واقعی روزی حلال در مقام عمل، بسیار سخت است و چه بسا در بعضی از مواقع تصور کنیم که سیر شدن شکم و گذران زندگی، جز با روزی حرام امکان‌پذیر نیست. رسول اکرم, می‌فرمایند: «إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَى أُمَّتِی مِنْ بَعْدِی هَذِهِ الْمَکَاسِبُ الْحَرَامُ؛[1] بیمناکترین چیزی که بر امت خود از آن میترسم، این درآمدهای حرام است.»
)