پدر و مادر، علاوه بر تأمین نیازهای جسمی فرزندان و تأمین غذا و لباس برای آنان، نسبت به فکر و روح یا عقیده و معنویات آنها نیز وظیفه دارند. والدین نمی‌توانند نسبت به آینده فرزندان خویش و سعادت یا شقاوت آنان بی‌تفاوت باشند؛ چون در سرای آخرت، در این باره بازخواست خواهند شد. بنابراین، می‌توان گفت بهترین چیزی که والدین برای فرزندان خویش به ارث می‌گذارند، تربیت و ادب نیکوست؛ نه مال و ثروت دنیایی؛ چنان‌که امیر مؤمنان7 فرمود: «خَیْرُ مَا وَرَّثَ الْآبَاءُ الْأَبْنَاءَ الْأَدَبُ؛[1] بهترین چیزی که پدران برای فرزندان به میراث می‌گذارند، ادب است.»
در نوشتار حاضر، ضمن اشاره به اهمیت نقش والدین در سعادت یا شقاوت فرزندان، وظایف اخلاقی و تربیتی آنان را نیز در این خصوص برمی‌شماریم.
)