همواره نوع رفتار ملت‌ها و حکومت‌ها با فقیران، با رفتار آنان در برابر اغنیا متفاوت بوده است و این دوگانگی، بی‌عدالتی‌ها و محرومیت‌های قشر فقیر جامعه را به همراه داشته و نظام طبقاتی را بر جوامع، حاکم کرده است. جهان امروز، هم‌چنان شاهد رفتارهای جاهلی مدرن، با فقیران است. گرچه مدعیان رهبری جهان، شعار حاکمیت نظام هماهنگ حقوق فقیر و غنی را سر داده‌اند، لیکن در عمل، به مسئولیت سنگین خود عمل نکردهاند. تنها، رهبران دینی و معصومان: بودهاند که در گذر زمان، راهکارهای برون‌رفت فقیران از محرومیتها را عملیاتی کردهاند.
نوشتار پیشِ رو، در صدد تبیین رفتار معصومان: در مواجهه با فقیران است:
)