«وَ عِبادُ الرَّحْمنِ الَّذِینَ یَمْشُونَ عَلَى الْأَرْضِ هَوْناً وَ إِذا خاطَبَهُمُ الْجاهِلُونَ قالُوا سَلاماً» امام باقر به جابر فرمود: «اعْرِضْ نَفْسَکَ عَلَى کِتَابِ اللَّهِ فَإِنْ کُنْتَ سَالِکاً سَبِیلَهُ زَاهِداً فِی تَزْهِیدِهِ رَاغِباً فِی تَرْغِیبِهِ خائفاً مِنْ تَخْویفِهِ فَاثْبُتْ وَ أَبْشِر؛ خودت را بر کتاب خدا عرضه کن؛ اگر به راه آن رفتهای و با سفارش به زهد آن زاهد شده و به آنچه ترغیب نموده راغب شده، و از آنچه ترسانده خائف شدهای، پس ثابت قدم باش و بشارت باد تو را.» در آیات متعددی از قرآن، صفات مؤمنان، منافقان و کافران بیان شده است. یکی از مهمترین سنجشها و معیارها برای تشخیص حق و باطل و خوبان و بدان معیارهای قرآنی و روایی است؛ لذا برای شناخت خوبان وبدان باید به قرآن مراجعه کرد. خداوند در سورۀ فرقان از آیۀ 63 تا 76 دوازده صفت نیکو برای بندگان شایستۀ خود بیان فرموده است.