مادر، مربی انسان و پرورش‌دهنده جامعه است. اوست که می‌تواند جامعه را به‌سوی سعادت یا شقاوت بکشاند. مادر، با محبتی که نسبت به فرزند دارد در جهت تربیت او همت می‌گمارد. حکمت حبّ و عشق مادر، منحصر به رشد جسمی فرزند نیست، بلکه مقدمه‌ای برای پرورش عاطفی روح فرزند است؛ بنابراین زنان در راستای همان رسالتی ایفای وظیفه می‌کنند که خالق انسان‌ها برای آنان قرار داده است و معمار انقلاب، حضرت امام خمینی آن را به‌خوبی تبیین کرد و فرمود: «شغل اصلی زن، مادری و همسری است. انبیا آمدند انسان بسازند، شغل مادرها هم همین است». از‌این‌رو مهم‌ترین نقش زن «رسالت مادری» است و ابعاد شخصیت آینده‌سازان جامعه، توسط مادر و در آغوش گرم و پر مهر او شکل می‌گیرد و پابرجا می‌شود.
)