امروزه، استفاده از خشونت و اعمال خشونتآمیز در برنامههای تلویزیونی، بهسرعت در حال گسترش است و به تجارتی پُرسود برای تولیدکنندگان فیلمها در آمده است. نمایش بیحدّ و حصر خشونت در وسایل ارتباط جمعی، بهویژه تلویزیون باعث شده است که خشونت از سطح بزرگسالی به دوره نوجوانی انتقال یابد و نوجوانان و کودکان بدون داشتن مهارتهای لازم شناختی، ذهنی و اجتماعی، نتوانند تفاوتی را بین واقعیت و خیال قائل شوند و مورد تهاجم انواع و اقسام رفتارهای خشونتآمیز قرار گیرند. ازاینرو، موضوع خشونت تلویزیونی و تأثیر آن بر رفتار مخاطبان، یکی از بحثانگیزترین موضوعهای اجتماعی پس از اختراع این رسانه است. از آن زمان تاکنون، هزاران پژوهش درباره تأثیر و رابطه این رسانه بر مخاطبان انجام گرفته و نتایج گوناگونی از آنها به دست آمده است. در این راستا، پژوهش حاضر تأثیر برنامههای خشونتآمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان را بررسی مینماید.
علی اکبری, راضیه. (1397). تأثیر برنامههای خشونتآمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان. فصلنامه ره توشه, 1440(شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده), 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
MLA
راضیه علی اکبری. "تأثیر برنامههای خشونتآمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان", فصلنامه ره توشه, 1440, شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده, 1397, 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
HARVARD
علی اکبری, راضیه. (1397). 'تأثیر برنامههای خشونتآمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان', فصلنامه ره توشه, 1440(شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده), pp. 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776
VANCOUVER
علی اکبری, راضیه. تأثیر برنامههای خشونتآمیز تلویزیونی بر رفتار کودکان. فصلنامه ره توشه, 1397; 1440(شماره 157 رمضان ویژه نامه خانواده): 99-110. doi: 10.22081/rt.2018.67776