بیشک هر مسلمانی و هر جامعۀ اسلامی با دشمنانی درونی و بیرونی مواجه است. نفس اماره و زیادهخواه، دشمن درونی انسان است و دشمنان بیرونی جامعه اسلامی، کافران و مشرکان و منافقان هستند که میکوشند جامعه اسلامی را با مشکل روبرو کنند. رمز پیروزی و رستگاری انسان و جامعه، استقامت است. خداوند به کسانی که در راه اهداف متعالی خود تلاش میکنند و از وسوسههای دشمنان خستگی به خود راه نمیدهند، نصرت عنایت میفرماید و بهیقین پیروزی نهایی نصیب کسانی خواهد شد که مشمول نصرت الهی باشند: «إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللَّهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ إِنْ یَخْذُلْکُمْ فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ:[1] اگر خدا شما را یارى کند، هیچکس بر شما چیره نخواهد شد. و اگر شما را واگذارد، چه کسى بعد از او شما را یارى خواهد داد؟ و مؤمنان باید فقط بر خدا توکل کنند».
این نوشتار به بررسی آثار سنت نصرت الهی بر مقاومت میپردازد و میکوشد جنبههای مختلف این آثار را به طور جامع تبیین کند.