حفظ آبرو و کرامت انسانی از دیدگاه آموزه‌های وحیانی، از اساسی‌ترین اصول در تأمین امنیت فردی و اجتماعی است؛ همان‌گونه که در قرآن آمده است: «وَ لَقَدْ کَرَّمْنا بَنی آدَمَ وَ حَمَلْناهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْر: ما آدمی‌زادگان را گرامى داشتیم و آنها را در خشکى و دریا [بر مرکب‌هاى راهوار] حمل کردیم».[1] به همین دلیل تأمین امنیت اخلاقی و شخصیت افراد جامعه در جایگاه یک اولویت در دستور کار قرار دارد و در قالب آموزه‌های علمی و دستوری، شامل بایدها و نبایدهای شرعی و اخلاقی، به آن توجه شده است. بسیاری از احکام مانند حرمت غیبت، تهمت، افترا، دشنام و ناسزا در راستای حمایت از آبرو، شرافت و کرامت انسانی وضع شده‌اند. این نوشتار به مسئلۀ آبرومندی در دنیا و آخرت بر اساس ارتباط با امام حسین(ع) می‌پردازد.
[1]. اسرا:70؛ ر.ک به: فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 6، ص 661.
صمدی یزدی, علی‌اکبر . (1404). آبرومندی در دنیا و آخرت در پرتو ارتباط با امام حسین علیه‌السلام. فصلنامه ره توشه, 6(21-22), 9-16. doi: 10.22081/rt.2025.71680.1478
MLA
صمدی یزدی, علی‌اکبر . "آبرومندی در دنیا و آخرت در پرتو ارتباط با امام حسین علیه‌السلام", فصلنامه ره توشه, 6, 21-22, 1404, 9-16. doi: 10.22081/rt.2025.71680.1478
HARVARD
صمدی یزدی, علی‌اکبر. (1404). 'آبرومندی در دنیا و آخرت در پرتو ارتباط با امام حسین علیه‌السلام', فصلنامه ره توشه, 6(21-22), pp. 9-16. doi: 10.22081/rt.2025.71680.1478
CHICAGO
علی‌اکبر صمدی یزدی, "آبرومندی در دنیا و آخرت در پرتو ارتباط با امام حسین علیه‌السلام," فصلنامه ره توشه, 6 21-22 (1404): 9-16, doi: 10.22081/rt.2025.71680.1478
VANCOUVER
صمدی یزدی, علی‌اکبر. آبرومندی در دنیا و آخرت در پرتو ارتباط با امام حسین علیه‌السلام. فصلنامه ره توشه, 1404; 6(21-22): 9-16. doi: 10.22081/rt.2025.71680.1478
)