پژوهشگر گروه علمی امت و تمدن، پژوهشکده باقرالعلوم(ع)
10.22081/rt.2023.75386
چکیده
می‌توان اعتقاد به منجی را ازجمله نقاط مشترک میان پیروان ادیان و مذاهب مختلف قلمداد کرد؛ بدین‌سان که در همه ادیان و مذاهب اسلامی، خبر از ظهور شخصی در آخرالزمان مطرح شده است. آنچه در این میان خودنمایی می‌کند این است که طبق روایات فراوانی که علاوه بر شیعیان، محدثین اهل سنت نیز آن‌ها را نقل کرده‌اند، ظهور منجی موجب نزول برکات فراوانی ازجمله برکات اجتماعی بر بشریت خواهد شد. ازآنجاکه تبیین و تذکر برکات اجتماعی عصر ظهور، ثمرات فراوانی نظیر تقویت فرهنگ انتظار به همراه دارد، بسیاری از محققین و پژوهشگران مسلمان به‌ویژه شیعی، مقالاتی را دراین‌باره نگاشته‌اند؛ برای نمونه می‌شود به مقاله‌ای کوتاه با عنوان «برکات و نعم فراوان در عصر ظهور» اشاره کرد که پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه آن را منتشر کرده است. نکته حائز اهمیت درباره مقاله مذکور و مقالات دیگری که دراین‌باره نوشته‌شده‌اند، این است که معمولاً نویسندگان محترم این مقالات، برای اثبات مباحث خود، صرفاً به روایات مصادر شیعی استناد کرده و از روایات کتب روایی اهل سنت بی‌بهره بوده‌اند؛ حال‌آنکه نگارنده در مقاله پیش رو، افزون بر منابع روایی شیعیان، به کتب روایی اهل سنت نیز رجوع کرده است؛ لذا برکات اجتماعی عصر ظهور را با عنایت به روایات محدثین شیعه و سنی نقل می‌کند که بدون شک این مهم، موجب تقویت مبلغین محترم مناطق تلفیقی خواهد شد. ایشان می‌توانند حتی در محافلی که برادران اهل سنت نیز حضور دارند، از ثمرات اجتماعی عصر ظهور حضرت مهدی(عج)، سخن به میان آورند؛ چراکه محدثان سنی مذهب نیز به بیان این ثمرات و برکات، عنایت داشته‌اند. نگارنده با استناد به روایات فریقین در ادامه این نوشتار پنج نمونه از برکات اجتماعی عصر ظهور را بیان کرده است.
)