احساس نظارت همیشگی امام زمان(عج) در زندگی، یکی از آثار معرفت و شناخت ایشان است. این باور در راستای اعتقاد به لزوم وجود امام و حجت الهی در جهان مطرح می‌شود و از توابع آن به شمار می‌رود. از امام باقر(ع) در این‌باره نقل شده است: «خداوند ما را حجت در زمین و امان برای اهل آن قرار داده است».[1] ابوحمزه ثمالی می‌گوید به امام صادق(ع) گفتم آیا زمین بدون امام باقی می‌ماند؟ آن حضرت فرمودند: «اگر زمین ساعتی بدون امام باشد، فرو خواهد ریخت».[2] بر اساس این احساس نیاز، در روایات بر این مطلب تأکید شده است که اگر تعداد افراد ساکن در زمین فقط دو نفر باشند، یکی از آن دو امام است و اگر قرار باشد همه افراد از دنیا بروند، آخرین فردی که از دنیا می‌رود، امام خواهد بود.[3]
[1]. محمد بن جریر طبری، دلایل الامامة، ص 437. [2]. محمد بن علی بن بابویه، کمال الدین و تمام النعمه، ج 1، ص 384. [3]. محمد بن یعقوب کلینی، اصول الکافی، ج 1، ص 180.
)