از عوامل مهم و نقش‌آفرین در حفظ و بقای اسلام و دستیابی به قله سعادت دنیوی و اُخروی، همراهی امت با ولیّ امر است؛ همان‌گونه که یاران سید‌الشهدا(ع) با همراهی امام‌شان جان تازه‌ای به کالبد اسلام دمیدند وبه چنان مقامی دست یافتند که امام حسین(ع) دربارۀ جایگاه و عظمت آنان فرمودند: «من یارانی باوفاتر و بهتر از یاران خود سراغ ندارم و خاندانی نیکوتر و مهربان‌تر از خاندان خود ندیده‌ام».[1] همچنین امت اسلامی ایران با همراهی امام خمینی; بساط چند‌صد‌ساله طاغوتیان را از کشور ایران برچیدند و پرچم اسلام ناب محمدی را به اهتزار درآوردند. امید است در عصر کنونی نیز که دوران غیبت امام عصر بقیة الله الاعظم(عج) است، با ادامه همراهی امت اسلام با نایب بر حق ایشان، حضرت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای زمینه ظهور آن حضرت و تحقق حکومت عدل جهانی فراهم شود.
گفتنی است مراد از توفیق آن است که خداوند مقدمات وصول به مقصود را برای انسان فراهم کند: «وَمَا تَوْفِیقِی إِلَّا بِاللَّهِ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ أُنِیبُ؛[2] و توفیق من جز به خدا نیست. بر او توکّل کردم و به سوی او بازمی‌گردم». البته توفیق الهی نتیجه اعمال خود انسان است؛ آدمی برای دستیابی به مقام توفیق باید زمینه‌هایی را در خویش پدید آورد و ظرفیت خود را افزایش دهد. برخی از زمینه‌های کسب توفیق عبارت‌اند از: توبه از گناهان (احقاف: 15)، توکل به خدا (قصص: 22)، دعا (نمل: 19) و هجرت (توبه: 117 و کهف: 16). پاره‌ای از امور نیز موجب سلب توفیق می‌شود؛ از جمله: تردید در حقانیت ارزش‌های الهی (توبه: 44 و 45)، سنگدلی (یونس: 88) و کفر‌ورزی (مائده: 41 و توبه: 45).
این نوشتار به مهم‌ترین عوامل توفیق همراهی با ولیّ امر می‌پردازد.
[1]. محمد بن محمد مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، ج 2، ص 91.
[2]. هود: 88.
)