ماه رمضان، از ایام پر برکتی است که نسیم‌های رحمت الهی بر انسان‌ها می‌وزد و هر لحظه آن، فرصت مناسبی است که با بهره‌مندی از آن می‌توان به نقطه تکامل انسانی نزدیک و نزدیک‌تر شد. یکی از مسائل مهم این ماه، روزه‌داری است. روزه آثار و فایده‌های تربیتی و سازندگی مانند صبر، آخرت‌گرایی، کنترل شهوت، شکوفایی حس همدردی با فقرا و کم شدن شکاف طبقاتی و ... را به همراه دارد. خداوند با تشریع روزه، فرصت مناسب را در اختیار انسان قرار داده است تا او استعداد بالقوه‌اش در راه رسیدن به قرب الهی را به فعلیت برساند و به مقام خلیفة‌اللهی نزدیک شود. همان‌گونه که روزه‌داری دارای فواید فردی و اجتماعی است، روزه‌خواری نیز دارای عواقب و آثار زیانبار فردی و اجتماعی است. نوشتار پیش‌رو با دو محور اصلی «آثار روزه‌داری» و «آثار روزه‌خواری» تدوین شده است.
)