سخن بلندمرتبه سردار کمنظیر اسلام و شهید شاهد امت که گفت: «ما ملت امام حسینیم»، زیباترین، حماسیترین، انقلابیترین، حسینیترین، ماندگارترین و روحافزاترین جمله بیان شده در سالهای اخیر است. ملت حسینی، ملتی است که زندگی و مرگشان حسینی و اهلبیتی باشد. زیباترین تعریف برای ملت حسینی، همان است که در زیارتنامه عاشورا آمده است: «اللَّهُمَ اجْعَلْ مَحْیَایَ مَحْیَا مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ مَمَاتِی مَمَاتَ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد؛[1] خداوندا! زندگی و حیات ما را زندگی و حیات محمد و خاندانش قرار بده و مرگ ما را مرگ آنان قرار بده». ملت حسینی، ایستادگی بر ارزشها و آرمانهایی است که در منطق عاشورا به شفافترین و زلالترین وجه ممکن متجلی شده است. لزوم پایبندی به این منطق و ایمان به شعارهای این مکتب منحصر به عرصه اندیشه و اعتقاد نیست؛ بلکه باید در مقام عمل نیز جستجو نمود. حضرت امام خمینی;، علل شکل گرفتن و بقای انقلاب اسلامی را مدیون و مرهون عاشورا و نهضت اباعبدالله7 میدانند و معتقدند که مردم درس قیام و مبارزه را از امام حسین7 فرا گرفتهاند: «رمز پیروزی اسلام بر کفر جهانی را در این قرن که پانزدهم خرداد 42 سرآغاز آن بود، در دوازدهم محرم حسینی جستجو کنید که انقلاب اسلامی ایران، پرتوی از عاشورا و انقلاب عظیم الهی آن است».[2] بنابراین از نگاه امام خمینی;، نهضت حسینی در دو ساحت اعتقادی و عملی سرمشق ملت غیور و شجاع ایران بود.
[1]. جعفر بن محمد ابنقولویه، کامل الزیارات، ص 178. [2]. سید روحالله موسوی خمینی، صحیفه امام، ج 17، ص 482.