در چند آیه، قرآن به عنوان «شفا» معرفی شده است؛ از جمله در سوره اسراء می‌فرماید: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَاراً؛[1] و از قرآن آنچه شفا و رحمت است، براى مؤمنان نازل مى‌کنیم و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمی‌‌افزاید. در آیه 57 سوره یونس نیز می‌فرماید: «یَا أیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْکُم مَوْعِظَهٌ مِن رَبِّکُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِى الصُّدُورِ وَهُدىً وَرَحْمَهٌ لِلْمُؤْمِنِینَ؛ اى مردم! اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است و درمانى براى آنچه در قلب‌هاست و هدایت و رحمتى است براى مؤمنان». در آیه 44 سوره فصلت و 14 سوره توبه نیز به شفا بودن قرآن اشاره شده است، اما قرآن کریم چه دردهایی را درمان می‌کند؟ دانستن این مطلب برای همه مسلمانان بسیار سودمند، درس‌آموز و راهنماست. واژه «شِفاء» (به کسر حرف شین) به معنى صحت و سلامت است. شفاء، یعنی از بیماری خوب شدن[2] و نقطه مقابل آن، بیماری است. بیماری به انواع مختلف جسمی، روحی، فردی، اجتماعی و ... تقسیم می‌شود؛ بر این اساس مقصود از شفا، عام است که شامل همه دردهای جسمی وروحی می‌شود. این نوشتار می‌کوشد شفابخشی قرآن را در دو حوزه جسمی و روحی تبیین نماید.
[1]. اسراء: 82.
[2]. حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص 459؛ سید علی‌اکبر قرشی، قاموس قرآن، ج4، ص 58.
)