یکی از جلوه‌های زیبای عبادت و بندگی، دعا و اظهار نیاز به پیشگاه آفریننده هستی است که انجام صحیح و سبک مطلوب آن مانند سایر عبادات، نیازمند شناخت صحیح جایگاه و آثار دعا و نیز انجام عملی آن با آداب و شرایط آن است؛ در غیر این صورت به فرموده قرآن، جز ضلالت و گمراهی بهره‌ای نخواهد بود: «وَ ما دُعاءُ الْکافِرینَ إِلاَّ فی ضَلالٍ؛[1] و دعای کافران جز بر هدر نباشد.» در نوشتار پیش رو، آداب دعا بر اساس آموزه‌های قرآن و اهل‌بیت(ع) بررسی شده است. [1]. رعد: 14.
)