امامیه برای اثبات امامت و خلافت بلافصل امیرالمؤمنین علی علیه السلام به آیات و روایاتی استناد میکند که یکی از مهمترین آنها حدیث غدیر است. خداوند در سال آخر عمر رسول خدا (ص)، در سال دهم هجری، هنگام ظهر روز هیجدهم ذی الحجه به پیامبر ماموریت داد تا جانشین و امام بعد از خود را به مردم معرفی نماید: "یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ یَهْدِی الْقَوْمَ الْکَافِرِینَ؛ ای پیامبر! آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً (به مردم) برسان! و اگر نکنی، رسالت او را انجام نداده‌ای! خداوند تو را از (خطرات احتمالی) مردم، نگاه می‌دارد؛ و خداوند، جمعیّت کافران (لجوج) را هدایت نمی‌کند". رسول خدا (ص) برای انجام این ماموریت، در محلی به نام غدیرخم و در میان انبوه حاجیان که تعداد آنها را بیش از صد هزار نفر نوشته اند، خطبه مهم و سرنوشت ساز غدیر را ایراد فرمود. پیامبر در این خطبه، حضرت علی علیه السلام را به عنوان جانشین و امام مسلمین معرفی کرد. خطبه غدیر میان اهل سنت و امامیه متواتر است.
)