دایره المعارف قرآن کریم/پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن/پژوهشگاه فرهنگ و علوم/دفتر تبلیغات اسلامی
10.22081/rt.2021.61034.1089
چکیده
اگر امری مورد پسند ما انسانها باشد از آن تعبیر به رضایت می‌کنیم، اما مقصود از رضایتِ خدا رحمت و پاداش او است. رضایت از خدا تسلیم بودن در برابر قضا و قدر الهى و بالاترین مرتبه توکّل است. در صورت رسیدن انسان به مقام رضا، به همه حوادث تلخ و شیرین به دیده آزمون الهی نگاه می‌کند. مقام رضا زمانی حاصل می‌شود که انسان با یاد خدا دارای نفس مطمئنه شده و به آرامش رسیده باشد. ارزش عملِ صالح در صورتی است که فقط رضایت خدا در نظر باشد. وقتی بنده‌ای در صدد جلب رضایت خدا باشد، خدا هم از او راضی می‌شود. اولیای خدا با کسب رضایت خدا به جایی می‌رسند که رضایت آنان مساوی با رضایت خداست.برخی افراد وقتی بین رضایت خالق و مخلوق قرار می‌گیرند، رضایت مخلوق را ترجیح می‌دهند. بر اساس آیات قرآن و روایات اهل بیت در هیچ شرایطی رضایت مخلوق بر رضایت خالق مقدم نمی‌شود. اگر کسی در پی خشنودی خدا بود، خشنودی مخلوق نیز حاصل می‌شود، ولی اگر کسی در طلب خشنودی مردم بود، نه خشنودی خدا را به دست آورده و نه خشنودی مردم را.
)