یکی از مسائلی که عموم مردم درباره آن می‌پرسند، این است که بعد از مرگ، چه اوضاع و احوالی پیش روی انسان است و پس از دنیا چگونه زندگی خواهیم کرد؟
مطابق آیات قرآن کریم و روایات معتبر اسلامی، بعد از حیات دنیوی، دو عالم دیگر وجود دارد: عالم برزخ و عالم قیامت. عالم برزخ، بلافاصله پس از مرگ شروع می‌شود و تا روز قیامت ادامه دارد؛ اما زمان وقوع عالم قیامت را کسی جز خداوند نمی‌داند.[1] جهان برزخ، همانند دنیا پایان‌یافتنی است و با برپایی روز رستاخیز و قیامت به انتها می‌رسد؛ اما عالم قیامت، جاودانه و ابدی است.[2] حقیقت زندگی برزخی، به طور کامل برایمان روشن نیست؛ چراکه مرتبه‌ای بالاتر از این جهان است و اطلاع ما از آن، در همان حدی است که قرآن و روایات بیان می‌کنند.[3]
از وظایف مهم مؤمنان، چاره‌اندیشی برای عالم برزخ است. امام صادق(ع) می‌فرماید: «وَ الله مَا اَخَافُ عَلَیکُم اِلاَّ البَرزَخَ فَأمَّا إِذَا صَارَ الاَمر إِلَینَا فَنَحنُ اَولَی بِکُم؛[4] به خدا قسم! نمی‌ترسم برای شما، مگر از بابت برزخ. پس آن‌گاه که امور به دست ما سپرده شد، ما بر شما اَولی هستیم.»
حدیث، اشاره می‌کند که مؤمنان در قیامت مشمول شفاعت پیامبر اعظم(ص) و امامان معصوم(ع) قرار می‌گیرند؛ ولى حساب برزخ، کاملاً جداست.[5]
[1]. احزاب، آیه 66؛ اعراف، آیه 187.
[2]. مرتضی مطهری، مجموعه آثار استاد شهید مطهری، ج 2، ص 514.
[3]. جعفر سبحانی، منشور عقاید امامیه، ص 190.
[4]. مجلسی، بحار الأنوار، ج 6، ص 214.
[5]. مکارم شیرازی و همکاران، پیام قرآن، ج 5، ص 459.
)