یکی از ارزش‌های مهم اخلاقی که موجب آثار درخشان و سازنده در زندگی انسان می‌شود و باعث کسب عزّت و آبرو و شخصیت ممتاز می‌گردد، خصلت غیرت است. غیرت از صفات برجسته و کلیدی است که موجب جلوگیری شدید از تجاوز بیگانه به حریم استقلال و عزّت و ناموس، و باعث پیدایش ارزش‌های دیگری می‌شود که هر کدام در جای خود تکمیل‌کننده هویت و شخصیت انسان می‌گردند و ره‌گشایی برای کسب آزادی، عفّت، استقلال و عزّت جامعه و فرد خواهند شد، و در بسیاری از موارد عامل تحصیل افتخارات عظیم می‌گردند و با نبودن این خصلت پسندیده، دستیابی به چنان افتخاراتی امکان پذیر نیست. در حقیقت خصلت غیرت همچون پلیسِ مخفیِ هشیار و بیدار در روح و روان انسان، مراقب مرزها و حدود و خط قرمزها است و انسان را به نظارت قاطع وا می‌دارد، تا به پاسداری و نگهبانی از حریم‌ها بپردازد.[1]
غیرت در فرهنگ انسانى و دینى کاربرد و قلمرو گسترده‌اى دارد. واژه‌شناسان در معناى این واژه نوشته‌اند: «واکنشى طبیعى است که آدمى نسبت به دخالت‌هاى نابه‌جا و نارواى دیگران، در آنچه دوست مى‌دارد، از خود نشان مى‌دهد».[2]
.[1] غیرت در سیره پیشوایان، محمد محمدی اشتهاردی، پایگاه اینترنتی حوزه.
)