بر خلاف دنیای امروز که به ثروت، نیرو، اطلاعات، تخصص، تکنولوژی و حمایت دیگران تکیه دارد، اسلام کارائی و نقش همه آنها را در کنار ایمان به خدا، اخلاص، نشاط و انگیزه میداند.
نمونهها:
نماز بینشاط، مورد انتقاد قرآن است.Gقَامُواْ کُسَالَىF[1]
انفاق بینشاط، مورد انتقاد قرآن است. Gوَهُمْ کَارِهُونَF[2]
انجام کار بدون نشاط یا همراه با بهانهگیری، به منزلة انجام ندادن آن کار است، بنی اسرائیل چون بعد از بهانهگیرههای زیاد، گاوی را ذبح کردند قرآن میفرماید: گویا ذبح نکردند. Gفَذَبَحُوهَا وَمَا کَادُواْ یَفْعَلُونَF[3]
بارها قرآن از کسانی که هنگام رفتن به جبهه بینشاط بودند، انتقاد کرده است. Gاثَّاقَلْتُمْ إِلَى الأَرْضِF [4]
از ایمان و توجه کسانی که تنها به هنگام اضطرار روبه خداوند میکنند، انتقاد کرده و فرماید: همین که در آستانه غرق شدن قرار گرفتند، خدا را میخوانند ولی همین که نجات یافتند، فراموش میکنند. Gفَإِذَا رَکِبُوا فِی الْفُلْکِ دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ فَلَمَّا نَجَّاهُمْ إِلَى الْبَرِّ إِذَا هُمْ یُشْرِکُونَF[5]
ایمان در لحظه خطر کار فرعونی است که در آستانة غرق شدن گفت: ایمان آوردم و خداوند در پاسخ او فرمود: Gآلآنَ وَقَدْ عَصَیْتَ قَبْلُF [6]