از دیدگاه اسلام طلب فرزند و کثرت نسل مطلوبیت ذاتی دارد. یعنی با قطع نظر از شرایط اجتماعی و سیاسی مربوط به فرد و جامعه مطلوبیت دارد و ریشه در جنبه معنوی و فرامادی حیات انسان دارد. مکتب اسلام برای یک فرد موحّد و گوینده "لااله الاالله" به عنوان هدف آفرینش او و نیز به دلیل تأثیری که این امر در سعادت‌مندی معنوی پدر و مادر در جایگاه مخاطبان اصلی این دستور الهی دارد، ارزش قائل است. علامه طباطبایی; آن را به عنوان نقش نسل مسلمان در ساختن جامعه‌ای توحیدی عاری از شرک و فساد معرفی کرده و تحقق آن را مهم‌ترین مقصد شریعت و دین دانسته است.[1]
)