در سالن فرودگاه پکن، با یک استاد دانشگاه هندی آشنا شدم. استادی که در دانشگاه دهلی، رشتۀ حقوق سیاسی تدریس می‌کرد. وقتی فهمید برای خرید گوشت و تعیین قبله و نظارت بر مسائل شرعی ذبح به چین رفتهام، پرسید: مگر خدا همه جا نیست؟ گفتم: بله. گفت: پس چرا حیوانات را هنگام کشتن رو به قبله میکنید؟ مگر معتقد نیستید که به هر طرف رو کنی خداست؟
با لطف و عنایت خدا بلافاصله در جوابش گفتم: انسان هم روح دارد و هم جسم. دین کامل، دینی است که هم برای روح و هم برای جسم برنامه داشته باشد، روح ما مادی نیست، جهت ندارد، عقب و جلو ندارد، به همین دلیل هر وقت به خدا توجه کند، رو به خداست: «فَأَیْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه».[1] اما جسم ما، مادی است، جهت دارد، پشت و رو دارد، به همین دلیل، دین اسلام برای جسم هم برنامه داده است که باید رو به مکان مادی بایستد، و چه مکانی بهتر از مکه که انبیا و اولیا به‌ویژه حضرت ابراهیم7، خالصترین اعمال را در آنجا انجام دادهاند.
)