ماجرای عاشورا، حادثهای عظیم، معرفتبخش و تحرّکآفرین است. قیام امام حسین7 برای انسان اندیشمند، هم صحنه تعلیم است و هم جایگاه عبرت. عاشورا به آدمی میآموزاند که برای حفظ دین، باید فداکاری نماید و از جایجای صحنه آن نیز عبرتهای معنوی و انسانساز برگیرد؛ یعنی خود را با این اسوه تاریخی مقایسه کند و بفهمد در چه حال و وضعیتی است؛ چه چیزی او را تهدید میکند و چه چیزی برای او لازم است؟[1]
در این نوشتار، به دنبال پاسخ به این پرسش هستیم که با توجه به حادثه عاشورا چه زمینهها و عواملی موجب شقاوت انسان میگردد. کسانی که امام حسین7 و یاران باوفایش را به شهادت رساندند، مسلمان و اهل نماز بودند؛ اما علل و عواملی چند موجب شد تا آنها به جنگ با ولیّ خدا برخیزند و در نهایت، به عذاب سوزان الهی گرفتار گردند و از سعادت در دنیا و آخرت محروم شوند.