اعتماد آحاد جامعه به یکدیگر، بزرگترین سرمایه برای بقا و رشد یک ملت است و اعتمادسازی، جز با وفای به عهد و پیمان، تحقق نخواهد یافت. بنابراین، چنانچه افراد جامعه نسبت به تعهدات خویش عمل ننمایند، این سرمایه بزرگ اجتماعی و نیز زمینههای رشد و شکوفایی از بین میرود. وفای به عهد، یکی از آشکارترین ارزشهای اجتماعی است که مقبولیت عمومی دارد و حُسن وفای به عهد و قُبح عهدشکنی، از امور فطری است که برای هر انسانی قابل فهم است و برای درک زیبایی وفای به عهد و زشتی عهدشکنی، به راهنمایی شرع و اقامۀ برهان نیازی نیست. ازاینرو، در تمامی ادیان وحیانی و غیروحیانی، پایبندی به معاهدات، از اصول و ارزشهای اخلاق اجتماعی به شمار رفته است. در این مقاله، ضمن تبیین دیدگاه اسلام درباره وفای به عهد، از مراتب عهد و پیمان نیز سخن خواهیم گفت.