استاد سطح عالی حوزه علمیه قم و از مبلّغان نخبه دفتر تبلیغات اسلامی.
10.22081/rt.2016.68113
چکیده
نهضت کربلا، بعد از شهادت امام حسین7، با سخنرانىهاى بیدارگرانه امام سجاد7 و زینب کبری3 جاودانه شد. اگرچه به‌ظاهر در عاشوراى سال 61ق. پیروزى ازآنِ یزیدیان بود و نبرد نابرابر کربلا به نفع جبهه باطل به پایان رسید، ولى در نگاه عمیق، پیروزى حقیقى متعلق به امام حسین7 و یاران او بود؛ چراکه حضرت در آن قیام، راه و رسمى ماندگار در عالم به یادگار گذاشت و با خون سرخش، مکتبى را براى مسلمانان، بلکه همه آزادگان جهان بنا نهاد که تا همیشه تاریخ باقى است و سرمشق حقطلبان عالم است.[1] ازهمین‌رو، بعد از جریان کربلا، نهضت‌های حق‌طلبانه و رهایی‌بخش، مانند: قیام توّابین، قیام حَرّه و قیام مختار به وجود آمد که نگرش‌ها را درباره حکومت امویان تغییر داد و پرسش‌های متعددی را فراروی همگان ارائه نمود؛ از جمله اینکه: چرا فرزند پیامبر9 در یک جنگ نابرابر شرکت نمود؟ چرا آن حضرت کودکان و اهل‌بیت خویش را همراه خود برد؟ چرا جهان اسلام در برابر قیام امام سکوت کرد؟
در این نوشتار، به بررسی شماری از قیام‌هایی که به‌تأسی از نهضت حسینی و یا برای خون‌خواهی امام و یارانش شکل گرفتند، می‌پردازیم.
[1]. مهدی رستم‌نژاد و سعید داودی، عاشورا؛ ریشهها و انگیزهها، ص 66.
)