پیامبر اکرم9 میفرمایند: «مَن کانتْ لَه ابنةٌ فأدّبَها وأحْسَنَ أدَبها، وعلّمَها فأحْسَنَ تعلیمَها؛ فأوسَعَ علَیها مِن نِعمِ اللّهَ الّتى أسبَغَ علَیهِ، کانَتْ لَه مَنَعةً وسِتْرا مِن النّارِ؛[1] هرکس دختری داشت و به بهترین صورت او را تعلیم و تربیت نمود و همچنین از نعمتهایی که خداوند بر او ارزانی داشته، بهرهمندش ساخت، در برابر آتش جهنم برای خود سپری فراهم ساخته است».
یکی از اصول تربیتی، نظارت بر رفتار فرزند است؛ به ویژه در دوران نوجوانی و جوانی که دختر، بیشتر تحت تأثیر احساسات قرار دارد و شخصیت و هویت وی در حال شکلگیری است.
مادران باید با توجه به اهمیت و اولویت مسائل و رفتارهای دختران، همچنین ویژگیهای هر نسل، شیوههای نظارتی کارآمد و مطابق با رفتار آن نسل را به کار گیرند. البته نظارت مادر بر رفتار دختران محورهای متعددی دارد، اما در این نوشتار، به سه محور، اشاره میکنیم: