یکی از موضوعات بایسته واکاوی که سرشار از آموزههای اخلاقی و دینی است، وصایای امام علی ع پس از ضربتخوردن در شب نوزدهم ماه مبارک رمضان است. این وصیت الهی و سیاسی، منشور جاودانهای است که زندگی سعادتمندانه را برای عملکنندگان به آن ترسیم میکند. شرح و بیان این سخنان ناب، هریک نیازمند گفتاری جداگانه است و در این نوشتار، برآنیم تا برخی از فرازهای این وصیت ماندگار را تبیین نماییم و تعالیم راهگشا و اندرزهای روحبخش آن را به تصویر کشیم. توصیه به تقوای الهی، نظم در کارها، اهتمام به قرآن کریم، صله رحم، توجه به حقوق همسایگان و حمایت از محرومان، از جمله وصایای آن امام همام است که همگان را به رعایت آن سفارش نموده است. در این مقاله، به طور خلاصه به بررسی این کلمات گهربار میپردازیم و از چشمهسار زلال آن، جام اخلاق و معنویت برمیگیریم.