زبان، از برترین نعمت‌های الهی در وجود انسان، و از وجوه تمایز او از دیگر مخلوقات است. با وجود این، از آسیب‌های مرتبط با زبان که موجب تهدید حرمت انسانی توسط انسان‌ها می‌گردد، سه گناه: تهمت، غیبت و فحاشی است که به طور گسترده، دامن‌گیر همه قشرهای گوناگون جامعه است. متأسفانه، به‌رغم تحریم آنها در آموزه های اسلامی و وعده عقوبت اخروی بر آنها، برخی مرتکب این گناهان می‌شوند. تهمت، به طور خاص، از زمره گناهانی است که شعاع تخریبی بسیار عمیق و گسترده‌ای دارد و با حرمت انسانی در تعارض آشکار است
)